Jaklien Extra
Jaklien Extra (1953) spreekt in haar werk veelal de ongerustheid uit die ze voelt over maatschappelijke ontwikkelingen. De in haar ogen verharding van de samenleving beklemt haar. Haar zorgen betreffen de kwetsbaarheid van het individu, uitsluiting, onveiligheid en verlies van verbondenheid.
Roel Kruijer
Roel Kruijer maakt in situ installaties geïnspireerd door zijn beleving van ruimte. Terugkerende thema’s zijn licht en donker, positie innemen en begrenzing. In zijn werkproces betreedt hij de ruimte, tast haar af, zoekt het licht. Als vanzelf koppelt hij deze ervaring aan meer filosofische thema’s die gaan over waarnemen, herinneren, loslaten en ordenen. Door het plaatsen van diverse materialen als hout, steen en metaal gebruikt hij de ruimte als kader, dikwijls in samenspel met een geprojecteerd beeld of een foto.
Yanick van Gastel
Door middel van fotografie vang ik momenten, die mij terugvoeren naar mijn kindertijd. Deze vastgelegde momenten kristalliseer ik uit door een proces van teruggrijpen, herhalen en verder gaan (een iteratief proces). Daarbij zet ik mijn intuïtie scherp in. Als iets in het beeld mij raakt wil ik het vastgelegde moment uit de foto tillen.
Hannie Vonsée
Het peinzend of juist gedachteloos tekenen met stokjes of handen in de grond, het stapelen van materialen en het krabbelen met een potloodje op datgene wat er maar voorhanden is, is een levenslange passie.
Patricia Smits
Bij Kunstenfestival Borkel en Schaft sta ik in de tussenruimte van de molen en het molenhuis. Deze bijzondere ruimte heeft mijn voorkeur omdat mijn werk grotendeels over tussenruimtes en transformaties gaat. Daarbij heb ik een focus op de verhoudingen tussen mens, dier, natuur en cultuur. Mijn waarneming (en deels ongerustheid) over hoe wij ons als mens verhouden tot de wereld om ons heen. Gevonden objecten zijn vaak een uitgangspunt in mijn installaties.
Jolanda van Nuenen
Als beeldend kunstenaar ben ik altijd op zoek naar momenten die plaatsvinden in de ooghoeken van het dagelijks leven. Ik probeer mijn fascinatie voor de machtige natuur te volgen en te duiden. Iedereen droomt wel eens weg bij een mooie wolkenlucht, een boom vol met bloesem of een waterrimpeling om vervolgens weer gegrepen te worden door het gehaaste leven. Maar ik sta stil en beleef deze momenten als een traagheid. Puur, eenvoudig, onopvallend en kwetsbaar, maar tegelijkertijd ook groots, merkwaardig en overweldigend. Deze gebeurtenissen wil ik isoleren en uitvergroten zodat een tel ontelbaar wordt.