Ik houd van ambachtelijk werken, het lichamelijke ploeter-aspect bevalt me. Ik maak sculptuur van keramiek, etsen en klein ruimtelijk werk wat zijn oorsprong heeft in de natuur.

Vaak vind ik het nodig om het werk robuust te maken van klei. Als een klassiek beeld uit de oudheid. Ik wil het stevig hebben en onvergankelijk.
Ik stook de klei zo hoog als mogelijk zodat het veranderd in steen. Als het nodig is gebruik ik nog olieverf, net zoals dat vroeger gedaan werd.
Het is sculptuur in klassieke stijl, met thema’s die universeel maar ook helemaal van deze tijd zijn:
het ouderschap, het verlangen naar kennis, de onschuld, broederliefde, sterfelijkheid en koesteren van het tedere.

Soms ga ik printen, grote etsen die ik afdruk op kalkpapier. De contrasten tussen de stevige lijnen van de inktprint en het delicate papier bevalt me.

Werk word ook gewoon gevonden: een botje, een grasspriet, een vogelnest, een steen.
Dan ben ik de sjamaan die de wereld naar zijn hand wil zetten.

Als kind wilde ik heks worden, of archeoloog. Of pottenbakker.
Dat zit allemaal in kunst. Soms is kunst een soort sjamanisme. Het is een psychologisch onderzoeken, proberen scherven bij elkaar te krijgen.
Met je vingertoppen gedachtes omzetten in vorm.

Als een wijze van troost voor andere mensen, dat maakt mijn werk zinvol.

nicolevanosta.nl