In haar installaties probeert van Hoorn greep te krijgen op de tijd of op de wereld om haar heen.

Vaak zijn het alledaagse voorwerpen, fotografische of filmische beelden die zich aan haar opdringen. Ze hebben hun oorspronkelijke functie of betekenis verloren en bestaan alleen nog in hun uiterlijke vorm. Soms is het hun cleane, artificiële of industriële uitstraling die aantrekt. Soms herinneren beelden of objecten aan haar eigen jeugd; een verlangen naar de kinderjaren toen de wereld nog één groot speelveld leek te zijn.

Intuïtie, twijfel en esthetiek beheersen haar werkproces. Door ‘objets trouvés’ te fragmenteren, te herhalen of te ordenen krijgen de beelden een absurdistische, meditatieve of surrealistische lading. De ogenschijnlijke rationele manier van onderzoek leidt tot irrationele en vaak humoristische objecten en video’s waarin het verleden het heden relativeert, of andersom.

susannevanhoorn.com