Yanick van Gastel

Door het oog van de camera, vang ik beelden die mij verwonderen. Waarin vaak mijn dochter als spiegel en muze aanwezig is. Via haar maak ik steeds een achterwaartse beweging naar de verbeelding uit mijn jeugd, terwijl ik haar voorwaarts zie gaan.

Het is een zoeken naar het ijle gebied van tijdsbeleving en herinnering.

Op subtiele wijze tracht ik de toeschouwer mee te nemen in mijn verbeeldingswereld. Vaak in de vorm van een installatie of ruimtelijk werk. Aspecten in mijn werk zijn: de ervaring, vertragen-versnellen, herhaling, verdwijnen-verschijnen en gebruik van het doorschijnende daglicht.

_

Through the eye of the camera, I capture images that amaze me. In which my daughter is often present as a mirror and muse. Through her, I always make a backward movement towards the imagination of my childhood, while seeing her going forward.

It is a search for the tin line between time and memory.

In a subtle way, I try to take the viewer into my imagination. Often in the form of an installation or spatial work. Aspects in my work include: experience, slowing-down-acceleration, repetition, disappearance-appearance and the use of translucent daylight.


yanickvangastel.nl